Zapisz się do newslettera i zyskaj 5% zniżki na pierwsze zakupy *

Niedrożność cewki moczowej. Co teraz?

Niedrożność cewki moczowej u kota

Niedrożność cewki moczowej. Co teraz?

Kotka mojej znajomej, syberyjka Fiona, to urodzony milczek. Raczej obserwatorka i kontemplatorka, niż przeciąg, jak pozostała dwójka. Dlatego, kiedy po dwóch latach wspólnego życia, nagle i dość niespodziewanie zaczęła ‘śpiewać’ w łazience, Kasia (tak ma na imię znajoma), jako jeszcze wtedy mało doświadczony hodowca i podwładny kota, bardzo się ucieszyła. Zawsze przecież chciała mieć rozmruczanego kota-gadułę, a Fiona do takich nie należała. Radośnie pognała do łazienki i… zamarła z przerażenia! Kot stał i ‘śpiewał’ w łazience obok plamy moczu wyraźnie zmieszanego z krwią. Widać było, że coś jest nie tak – całym sobą wyrażał jedno wielkie cierpienie i wołanie o pomoc!

Weterynarz nie miał wątpliwości: niedrożność cewki moczowej. Kasia mówi, że wtedy, w ogromnym stresie, dowiedziawszy się co potencjalnie grozi kotu, działała odruchowo i mechanicznie. Dopiero teraz, już na spokojnie, po wielokrotnej analizie sytuacji, może opisać, jak uratowała swoją syberyjkę

Jak do tego doszło? Nie wiem!

Bo przyczyn niedrożności cewki moczowej u kota może być wiele:

– naturalny ‘korek (czop)’ w przewodzie moczowym powstały ze sklejonej ze sobą mieszaniny martwych komórek, kryształków, naturalnych resztek wydalanych z pęcherza,

– jeden większy kamień lub zlepek wielu bardzo drobnych kamyczków (co prawda formują się w pęcherzu, ale mogą utknąć w wąskiej cewce moczowej i ją skutecznie zaczopować),

– obrzęk i skurcz cewki moczowej (podczas zapalenia pęcherza i cewki, niezależnie od ich przyczyny, może dojść do obrzęku ścianek pęcherza i jego blokady; to z kolei bardzo często prowadzi do skurczy cewki)

Niedrożność cewki moczowej. Co teraz
Niedrożność cewki moczowej. Co teraz?

Objawy niedrożności cewki

Są bardzo charakterystyczne:

– częste wizyty w kuwecie i nieskuteczne, niestety, próby wypróżnienia się,

– widoczny dyskomfort podczas wypróżniania się,

– głośne wokalizowanie (‘koci śpiew’) podczas oddawania moczu,

– rosnące poddenerwowanie/podniecenie kota,

– w skrajnych przypadkach wymioty

Reagować od razu?

Zdecydowanie TAK!

Niedrożność cewki moczowej nie jest przypadłością często występującą u kotów. Jeśli się już jednak zdarzy, to jest zdecydowanie bolesna. Kot próbuje się załatwić, niestety z marnym lub żadnym skutkiem. Zalegający w organizmie niewydalony mocz może też doprowadzić do silnego stanu zapalnego organizmu i ostrej niewydolności nerek.

Po dwóch-trzech dniach może skończyć się nawet śmiercią zwierzaka!

W literaturze znaleźć można informację, że niedrożność cewki moczowej dotyczy przede wszystkim kocich samców, gdyż ‘ułatwia to’ ich budowa (znacznie dłuższa i węższa, niż u kocic cewka). Jednak jak widać po naszym przykładzie – należy mieć oczy szeroko otwarte, bo kocim pannom (szczególnie tak wrażliwym, jak Fiona) niestety też zdarza się zachorować (np. z powodu silnego stresu).

Niedrożność cewki moczowej u kota

Pierwsza pomoc lekarska

Przede wszystkim trzeba jak najszybciej doprowadzić do odblokowania cewki moczowej. Ale zanim się to stanie – wymagana jest dokłada diagnostyka. Na podstawie badań lekarz będzie bowiem w stanie stwierdzić, czy nie wdały się już jakieś poważniejsze komplikacje: niebezpieczne dla organizmu wysokie stężenie potasu we krwi czy też uszkodzenie nerek.

Aby usunąć przyczynę zablokowania cewki, lekarz będzie musiał znieczulić lub uśpić kota. Potem palpacyjnie zbada zwierzę próbując zlokalizować miejsce, w którym doszło do zablokowania światła cewki.

W niektórych przypadkach już samo delikatne i wykonywane z wyczuciem rozmasowanie zatkanego miejsca może je udrożnić, czasami jednak konieczne będzie cewnikowanie. Dzięki temu możliwy będzie albo rodzaj ‘wyssania’ materiału, który blokuje cewkę, albo rozbicia go i wepchnięcia z powrotem do pęcherza.

Zarówno pierwsza, jak i druga czynność musi być wykonywana z ogromną delikatnością tak, żeby nie zniszczyć delikatnej wyściółki cewki. Jeśli przyczyna niedrożności nie jest mechaniczna a czysto fizyczna (skurcz mięśni cewki moczowej), to zwykle w jej udrożnieniu pomaga znieczulenie lub uśpienie kota – mięśnie się rozkurczają i możliwy jest normalny przepływ moczu przez cewkę.

Kolejny etap

Po tym, jak lekarz udrożni cewkę moczową kota, będzie chciał ją przepłukać i wprowadzi do niej oraz pęcherza roztwór soli fizjologicznej. W tym celu zacewnikuje zwierzę. Dzięki temu możliwe będzie wypłukanie części czopa, który zablokował cewkę moczową (na pewno będzie tam sporo krwi, na to trzeba się przygotować, to normalne).

Tę czynność lekarz powtórzy parokrotnie, żeby mieć pewność, że wypłukane zostało tak dużo resztek czopa, jak to tylko możliwe. Pozwoli to zredukować prawdopodobieństwo kolejnej blokady przewodu moczowego w najbliższej przyszłości. Po płukaniu lekarz zdecyduje też, czy cewnik zostanie usunięty czy może pozostawiony na kilka najbliższych dni (zwykle 2-3) w celu polepszenia drożności obrzękniętej cewki. 

Najczęściej cewnik pozostawiany jest wtedy, kiedy niedrożność cewki była poważna a stan kota był ciężki. Trzeba pamiętać, że cewnikowanie nie jest dla kota przyjemne, ale jest to tzw. zło konieczne i jeśli cewnik zostanie, to lekarz będzie stosował go tylko do momentu, aż stan zwierzęcia wyraźnie się nie poprawi.

Niedrożność cewki moczowej u kota
Niedrożność cewki moczowej. Co teraz?

Dalsze leczenie

Zależy ono od trzech rzeczy:

  •  tego, co było przyczyną niedrożności,
  • mocy z jaką przebiegało zakażenie,
  • tego, czy wystąpiły jakiekolwiek komplikacje.

Dobra informacja jest taka, że jeśli konsekwencją niedrożności cewki moczowej były jakiekolwiek infekcje nerek, to stan ten jest całkowicie odwracalny – kot będzie musiał jednak przez jakiś czas przyjmować kroplówki. Możliwe też, iż będzie musiał przyjmować leki rozkurczowe, przeciwbólowe lub przeciwzapalne.

To wszystko?

Niestety, nie. Jeśli w waszym życiu wystąpił epizod z problemami z drożnością cewki, to jest wysokie prawdopodobieństwo, że się on powtórzy. Trzeba więc podejść do tematu kompleksowo i wdrożyć działania przeciwdziałające nawrotom tego stanu. W pierwszym etapie po udrożnieniu cewki, kot może pozostać na lekach (rozkurczowych, przeciwbólowych czy przeciwzapalnych) – o tym zdecyduje weterynarz.

Działania długoterminowe uzależnione są natomiast od tego, co stało za niedrożnością cewki. Jeśli były to kamienie, potrzebne będzie włączenie specjalne diety redukującej prawdopodobieństwo ponownego się ich wykształcenia. To samo dotyczy kotów, u których przyczyną niedrożności cewki był czop – rozwiązaniem może być również zmiana diety. Koty natomiast, u których wystąpił skórcz cewki, mają prawdopodobnie skłonność do zapalenia pęcherza. To temat szeroki, postępowanie zależy od prawdopodobnych powodów występowania tego stanu.

Jeśli, mimo zastosowanych diet, wdrożenia nowych sposobów postępowania i przyjmowanych leków, niedrożność cewki regularnie powraca, lekarz może rozpatrywać zabieg chirurgiczny, który ma na celu poszerzenie światła przewodu moczowego. Pamiętać należy jednak, że jest to wyjście ostateczne (zabieg jest inwazyjny, może doprowadzić do powikłań) i można rozpatrywać go wyłącznie jeśli uczciwie i rzetelnie wypełniło się wszystkie niechirurgiczne zalecenia lekarskie mające doprowadzić kota do pełnego zdrowia.

Udostępnij post

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *


pl_PLPolish